Daar gaan we dan...

Hallo allemaal!

Na maanden wachten om eindelijk naar Roemenië te mogen gaan was het gister dan EINDELIJK zo ver: we gingen op weg naar het vliegtuig wat ons naar Boekarest zou brengen!
Maar voordat het zover was, had ik vrijdag nog een tentamen. (Nee het ging niet zo goed, dus dat hoeven jullie niet meer te vragen . Maar hóóóóóópelijk kan ik er een 6 uithalen..). Na het tentamen heb ik nog samen met Lieke, Nanne, Lynn, Esther , Anouk en Marijntje iets gedronken in het cultuurcafé en gaven ze me nog allemaal één of meerdere foto’s waarbij ze allemaal iets liefs bij hadden geschreven (nog dankjewel lieverds!).
Hierna was het tijd om naar huis te gaan en mijn koffer in te gaan pakken. Ik had me al goed voorbereid door een week eerder al een koffer bij Hans en oma op te halen die ik mocht lenen en bij de Hema vacuümzakken te kopen. Het inpakken begon dus allemaal leuk en aardig en Jeroen kwam ook nog even toekijken, waarna het volgende probleem kwam: ik had al mijn kleren leuk in de vacuümzak gedaan en de stofzuiger erop gezet zodat het geheel ongeveer de helft kleiner werd (hééééul handig!). Maarja he, dan nog moet de koffer natuurlijk dichtpassen… En dat lukte misschien net, maar dan is het ook fijn natuurlijk om schoenen etc. mee te nemen.. Dus ja, wat moet je dan?
Gelukkig belde Jeroen even naar huis en vroeg hij of ik een koffer van hun mocht lenen, en dat mocht gelukkig! (Dankjewel Gerly en Roel!). Hierna het meeste ingepakt en dat ging allemaal prima.
Vervolgens nog even naar opa en daarna nog naar oma om even kort afscheid te nemen en iedereen nog even te zien.

Zaterdagochtend op tijd opgestaan en de rest van de spullen ingepakt. De koffer ging gelukkig dicht . Wel nog maar 2 riemen om de koffer heen gedaan omdat die anders misschien uit elkaar zou knappen haha. Vervolgens naar het vliegveld in Eindhoven waar we nog lekker een broodje buiten hebben gegeten en gewacht totdat Jouke en Noëlle er waren.
Vervolgens was het tijd om afscheid te nemen. Dus na een paar knuffels en kussen liepen we maar door. We waren een beetje aan de iets latere kant, dus ik liep als laatste het vliegtuig in.
Helaas waren er geen stoelen op naam, maar was het gewoon vrije inloop en dus konden we niet bij elkaar zitten. Noëlle en ik zaten wel nog redelijk bij elkaar (zij zat aan de andere kant van t gangpad in het midden en ik zat ook in het midden). Dus we konden nog een beetje praten. Naast mij zat een Nederlandse man die ook in Roemenië woont/werkt en daar heb ik eigenlijk de hele vliegreis mee zitten kletsen.
Deze meneer en zijn Libanese? (dacht ik) collega (die naast Noëlle zat) hebben ons vervolgens nog geholpen bij de taxi’s en ervoor gezorgd dat wij naar het hotel werden gereden (geen idee of jullie dit lezen, maar in ieder geval nog bedankt ).
Aangekomen in het hotel kregen we de sleutel van een driepersoonskamer waar we nog net konden lopen. Aangezien we ook alle drie een grote koffer hadden en daarnaast nog een handbagagekoffer, was de kamer ERG vol. Maarja, er stonden 3 bedden, dus we konden slapen.

Hierna zijn we nog even naar buiten gelopen, hebben we alvast een treinkaartje voor vandaag gekocht en zijn we bij de Mac Donalds gaan eten.
Hierna waren we eigenlijk alle drie best wel gaar en zijn we dus weer naar het hotel gegaan om te gaan slapen.
Slapen… Dat was in ieder geval de bedoeling haha… Maar aangezien Jouke hele bossen omzaagt in zijn slaap hebben Noëlle en ik net iets minder goed kunnen slapen…

Achja, we hebben het overleefd en dus hebben we ons maar weer aangekleed en zijn we naar het restaurant gegaan voor het ontbijt. Hier kregen we eerst koffie en thee en daarna een mand met droog brood. We vroegen ons een beetje af of we nog iets kregen, dus heeft Jouke dat maar gevraagd met behulp van google translate. Maar we waren een beetje ongeduldig, want daarna kregen we nog een bord met een gebakken/geklutst ei, kaas en vlees. Dus was helemaal prima!

Hierna zijn we naar de trein gegaan. Mensen lopen daar gewoon over het spoor alsof het niks is. (Het zal hier ook wel niks zijn, maarja dat zijn wij dan weer net iets minder gewend haha). Hierna gingen we in de trein waar een soort Harry Potter coupés waren. Een verkoper van tijdschriften had ons geholpen om de koffers boven op het rek te krijgen in de trein, dus hebben we ook maar een tijdsschriftje gekocht.
Hierna hebben we bijna 5 uur in de trein gezeten. Op zich ging dat wel prima, je wordt er alleen een beetje erg gaar van.

Op het station werden we opgehaald waarna we naar betania werden gebracht en André Muit (de Nederlandse directeur van dit alles hier) ons opwachtte. Daar hebben we even gepraat en vervolgens zijn we naar ons appartement gebracht. Het appartement is helemaal prima en we hebben dan ook rustig even alles uitgepakt. Ik zal later nog wat foto’s toevoegen. Hierna hebben we in het centrum nog wat gegeten en nu maar op tijd naar bed.

Het is een beetje een lang verhaal geworden, maar dat is vast niet zo erg.

Hopelijk hebben jullie thuis een beetje van het lekkere weer genoten zodat jullie morgen ook weer lekker kunnen gaan werken/studeren 

Morgen moeten we om 8 uur al bij betania zijn dus ik laat me verrassen wat we daar allemaal gaan doen en tegen gaan komen.!

Liefs Romy