Buna ziua!

Buna Ziua!

Zo, het eerste stageweekje zit erop...
En het was echt een week met heel veel (goede) indrukken en we hebben echt al goed kennis kunnen maken met de manier van werken en alle (zeer behulpzame en aardige) collega's.

Ik zal maar gewoon maandag bij het begin beginnen...
We moesten rond 8 uur bij centrum de dolfijn zijn. Daar kwamen we aan en iedereen kwam zich voorstellen en even gedag zeggen. (op dat moment heb ik niet veel van de namen onthouden hoor haha, het zijn vooral namen die bij ons niet zo voorkomen). Vervolgens gingen we met de directrice van de Dolfijn en Bogdan de psycholoog praten over wat de bedoeling was etc. Het was een beetje apart, want de eerste vraag die ze stelden was: 'What do you wanna do here?' Hier waren wij niet zo goed op voorbereid eigenlijk, want wij dachten juist dat zij het wel wisten.. Maar uiteindelijk zijn we eruit gekomen en hebben we voor de eerste 2 dagen een schema gemaakt wat we gingen doen. Dat was dus vooral observeren bij de verschillende soorten zorg die er zijn.

Ik zal even uitleggen hoe het bij de dolfijn geregeld is. Het is een centrum voor kinderen met autisme. Je hebt hierbij 3 soorten zorg.
1) dagzorg. Hierbij zijn 2 groepen (de teddyberen en de vlinders) en deze kinderen zijn van 9u tot 15u daar in het centrum. De kinderen zijn ongeveer tussen de 3 en 5 jaar oud. Het zijn 12 kinderen en zij zijn onderverdeeld over de 2 groepen (dus 6 in elke groep). Per groep zijn er ook 3 begeleiders, dus het is aardig intensief! Elk kind krijgt ook per dag 2 keer 1 uur dtt training (voor meer info over dtt training zie: http://www.driestroom.nl/Ik-zoek-ondersteuning/Zorgzoeker/Discrete-Trial-Teaching.aspx ). Dit wordt ook door de groepsbegeleiders gegeven, dus zij zijn dan even van de groep af. De rest van de dag in de groep zijn ze vooral bezig met sociale dingen als liedjes zingen, in een kring opdrachten doen en ook af en toe zelfstandig werken aan een tafeltje. Hiernaast gaan ze ook nog af en toe buiten spelen.
2) intensieve zorg. Hierbij komen de kinderen 4 uur op een dag. Bij deze zorgsoort zijn er 5 kinderen. 3 komen er 's ochtends en 2 's middags. Het kind krijgt dan eerst anderhalf uur ABA training (zie hier voor meer info, maar het lijkt heel veel op dtt training http://www.autsider.net/maatschappij/opvang-hulpverlening/behandelmethoden/DTT-ABA.htm ). Het is hier 1 op 1 training. Hierna gaan de kinderen even eten met z'n 3e, waarna weer anderhalf uur training volgt. Ondertussen wordt het kind nog op het potje gezet om zindelijk te worden. Dit is dus heel intensief. De kinderen zijn hier tussen de 2 en 4 jaar (heel jong dus nog)!
3) ambulante zorg. Hierbij komen kinderen die op een normale of speciale (kleuter) school zitten 2 of 3 keer in de week een uur. Ook kinderen met ADHD of andere gedragsproblemen komen dan. Het kind krijgt hierbij 1 op 1 training. Op dit moment zijn er 32 kinderen en ook nog 2 op de wachtlijst. De dolfijn is de enige plaats voor kinderen met autisme in Bacau, dus het is zeer gewild. Hier krijgen de kinderen ook DTT training.

De kinderen in de groepen krijgen tussen de middag ook nog warm eten en ze worden iedere dag door een busje van Betania (dat is de overkoepelende organisatie) opgehaald. De ouders van de kinderen moeten 100 euro in de maand voor deze zorg betalen. Maar met een gemiddeld inkomen van 150-200 euro in de maand is dit natuurlijk voor niet iedereen op te brengen.. Ze hebben ook 1 of 2 plaatsen voor kinderen met ouders zonder veel geld die niks hoeven te betalen. De rest van de kosten worden (voor een heel klein deel) betaald door de overheid, maar vooral door veel donaties en giften uit Nederland.
Je ziet veel Nederlandse invloed hier. Zo zijn er bijvoorbeeld Nederlandse boeken en is er speelgoed dat zegt: 'Wat zullen we gaan doen?' Dus dat is wel grappig om te zien.
Dit is een filmpje over de dolfijn: https://www.youtube.com/watch?v=QuViyxk8lL4#t=47

De eerste 2 dagen hebben we dus vooral rondgekeken bij de 3 soorten zorg en trainingen.

Woensdag was het wereld autisme dag. 's Ochtends mochten we met de kinderen van de intensieve zorg en en de dagzorg mee naar het theater. Daar kregen we een show over Alladin te zien. We konden er niet veel van verstaan, maar we kennen het verhaal en het was zo wel goed te volgen. (Trouwens, communiceren met de begeleiders gaat redelijk in het Engels. Niet alle begeleiders kunnen Engels, maar dan wordt er iemand anders bijgehaald die het even vertaald. Communiceren met de kinderen is wel lastiger, af en toe komen ze op je af en beginnen ze hele verhalen te vertellen, maar je kan moeilijk iets terugzeggen omdat je gewoon ook al geen idee hebt van wat ze nu aan het zeggen zijn. Dus met een beetje lachen en handgebaren maak je dan maar contact met de kinderen).
's Middags gingen we met 5 andere begeleiders met het busje naar Roman. Hier is pasgeleden een nieuwe vestiging geopend waar ze alleen ambulante zorg verzorgen. Daar zijn nu ook al iets van 30 kinderen aangemeld. Het mooie is dat er zo geregeld is dat er geen huur voor het pand betaald hoeft te worden. Anders had de zorg vanwege de kosten ook niet gegeven kunnen worden. We hebben even bij die vestiging rondgekeken en hierna zijn we naar een soort plein gegaan. Het was de bedoeling dat we met een paar spandoeken en flyers mensen die langsliepen meer bewust gingen maken van autisme. Ook was er een dans ingestudeerd en lieten de kinderen allemaal een ballon op. Dit was heel geslaagd en trok ook behoorlijk wat aandacht (kijk maar bij de foto's!).
Hierna gingen we met z'n 9e uiteten bij een pizzaria. Er waren 3 maten pizza. klein, medium en large. We besloten uiteindelijk om gewoon 3 large pizza's te pakken. Maar met large bedoel ik dan ook echt large! (namelijk een doorsnede van 50(!) centimeter. Zie de foto voor hoe groot het was! Dit was heel gezellig en zo hebben we toch weer iets meer en anders contact gemaakt met de begeleiders.

Donderdag kwam Maartje (begeleidster vanuit de uni langs). We hebben met haar gepraat over wat precies de bedoeling is. Ook zat Bogdan erbij vanuit de dolfijn. 's Middags kregen we van André een rondleiding door de andere faciliteiten van Betania. Want naast een dagcentrum voor kinderen met autisme bieden ze nog andere faciliteiten aan.
Een hiervan is kamertraining. Hiervoor zijn 3 huizen en hierin wonen meisjes die geen ouders meer hebben of die slachtoffer zijn geweest van mensenhandel. Ze leren hier zelfstandig te worden, om te gaan met geld etc. Ze moeten ook naar school of ze werken ergens. Dit zijn meisjes tussen de 18 en 26 jaar oud. Het doel is dus zelfstandig te worden zodat ze niet meteen in verkeerde handen vallen als de zorg afgelopen is (http://www.asociatiabetania.ro/nl/projecten-betania/kamertraining/ ).
Een andere faciliteit is dagbesteding voor mensen met een verstandelijke beperking. Ze spelen hier spelletjes met elkaar en maken allerlei dingen (zie http://www.charityshopbacau.com/catalog/ghiveci-ceramica-12-cm-575069 ). Wat ze hier maken wordt ook weer verkocht. Afgelopen jaar hebben ze hier (dacht ik) 1500 euro mee verdiend. Dit geld wordt ook weer in de organisatie gestopt (http://www.asociatiabetania.ro/nl/projecten-betania/multifunctioneel-centrum-bacau/ ).
Hiernaast is er ook nog een revalidatiecentrum, fysiotherapie en hydrotherapie. Dit is vooral voor kinderen met een fysieke beperking. (zie http://www.asociatiabetania.ro/nl/projecten-betania/revalidatie-centrum-revalidatie-fysio-en-hidrotherapie/ ).
Ze krijgen hier heel veel kleding en andere spullen vanuit Nederland. Een deel van de kleding wordt aan mensen gegeven. Op het terrein hebben ze ook een klein kledingwinkeltje waar ze de kleding die ze opgestuurd krijgen ook verkopen. Hier moeten de mensen 29,90 Lei per kilo kleren betalen. (Dit is ongeveer €6,70). Helemaal niet duur dus. Het geld wat hier mee wordt verdiend, komt ook weer ten goede van de organisatie. Hiernaast hebben ze ook nog een soort kopieerwinkel. Hier krijgen ze ook allerlei opdrachten van bedrijven om bijvoorbeeld notitieblokken te maken met het logo van het bedrijf erop. De opbrengst hiervan wordt ook weer in de stichting gestopt, zodat andere dingen weer betaald kunnen worden.
Veel dingen verdienen zichzelf dus ook weer als het ware terug.

Noëlle en ik gaan waarschijnlijk ook nog een dagdeel in de week bij de dagbesteding voor mensen met een verstandelijke beperking mee knutselen/spelletjes spelen. We zitten hier toch 2 maanden, dus dan kunnen we maar het beste zo veel mogelijk doen :).

's Middags hebben we nog met de andere begeleiders besproken welke kinderen wij nou zouden gaan training. We hebben alle drie 1 kind van de intensieve zorg, 1 van de ambulante zorg en 1 van de groepen toegewezen gekregen.
's Avonds zijn we nog met Maartje gaan eten in de shopping mall. We hebben met 4 man gegeten voor wel.... pampampam 35 euro haha!
Dinsdagavond zijn we trouwens ook nog naar de shopping mal gelopen. Dat is ongeveer 2,5/3 km. Alleen op de terugweg hadden we niet zoveel zin om te lopen, dus pakten we de taxi terug. We waren hier ongeveer 6 lei voor kwijt, wat ongeveer €1,35 is haha! Ik ben bang dat we hier dus een beetje lui gaan worden....

Vandaag heb ik een rooster voor mezelf gemaakt wanneer de kinderen normaal training krijgen en verder gewoon meegekeken bij de groepen.

Zo... Dit was mijn week! Hoe was het in Nederland?
Nu is het lekker weekend, dus morgen lekker uitslapen en daarna lekker winkelen met Noëlle :)

Mijn adres hier is trouwens:
Romy Allers
Strada Mihai Eminescu 2, et 3, ap 16
600258 Bacau, Romania.

Dus als jullie een kaartje of iets dergelijks willen sturen (wat ik natuurlijk heel leuk vind :) ) Dan kan dat hier naar toe.

Liefs, Romy