Kleuterschool en Brasov

Weer een week voorbij.. En het was echt een hele drukke dit keer!

Zo was het vorige week op de zondag heel erg lekker weer hier. We hadden dat weekend weer de auto dus zijn we een stukje gaan rijden en uiteindelijk bij een soort grasveld uitgestapt om daar lekker de hele middag te gaan zonnen. Omdat Jouke na 5 minuten alweer uitgelegen was, is hij vervolgens nog maar eens naar de Auchan gegaan. Noëlle en ik hebben dus heerlijk van het zonnetje kunnen genieten (en Noëlle was een flink rood geworden!). Toen Jouke terugkwam had die een lekker ijsje voor ons meegenomen.

Dinsdags zijn we weer gaan zwemmen. Dit keer met de 3 kindjes van de intensieve zorg. Deze kinderen moeten we voor stage ook een behandeling geven, dus ieder had zijn ‘eigen’ kind. Ik was dus met Victor en gelukkig vond hij het leuk! Jouke had daarentegen een beetje pech, want David was alleen maar aan het krijsen en is dus uiteindelijk ook niet meer in het water geweest.

Woensdag zijn we om 17u naar een handbalwedstrijd geweest. Het was de halve finale van het nationale kampioenschap. Ik had nog nooit eerder een handbalwedstrijd gezien, maar het was wel leuk om naar te kijken. Wel vond ik dat het er af en toe aardig agressief aan toe ging. Wat misschien nog leuker was om naar te kijken was naar de supporters. Ze waren behoorlijk enthousiast en ook vaak boos op de scheidsrechter omdat die (volgens Lidia) partijdig was. Rechtsachter op de tribune stond een groep van ongeveer 20 jongens die ook een trommel hadden meegenomen en flink stonden aan te moedigen. Uiteindelijk hebben ze gelukkig gewonnen (ik weet al niet meer met hoeveel haha). Nu moeten ze komende zondag de finale spelen tegen Constanta. Daar gaan we waarschijnlijk ook naartoe. Hierna zijn Noëlle, Lidia en ik gaan sporten. Het was een kleine fitnessruimte waar 2 loopbanden, een fiets en nog ongeveer 10 krachtapparaten stonden. Ik heb met Lidia vooral krachtoefeningen gedaan en dat heb ik ook goed geweten de dagen erna… Als ik nu op mijn rug op de grond lig en moet gaan zitten zonder mijn handen te gebruiken dan voel ik het nog steeds in mijn buik haha! Als ik weer in Nijmegen ben moet ik de sportkaart maar weer even gaan gebruiken…

Ik had al eerder iets verteld over ons ‘speelgoedfonds’ wat we hebben ‘opgericht’ voor de nieuwe Dolfijn in Roman. Deze week zijn we er fanatiek mee bezig geweest, hebben rondgemaild/gebeld/gefacebooked en we zijn nu al op ongeveer €600,- gekomen met z’n drieën! (Als je ons ook nog wil helpen dan kan je een mailtje sturen naar romy_allers@hotmail.com waarna ik mijn rekeningnummer door zal geven). Donderdag zijn we nog eens met Bogdan naar Roman gereden om te kijken en overleggen met de medewerkers daar wat ze nou nodig hadden. Het was fijn dat ze erg specifiek waren en goed konden aangeven wat ze wilden. Daar kunnen we dus wel wat mee!

Vrijdags ben ik ’s ochtends met Lidia en Edi meegeweest naar de kleuterschool. Edi gaat na de zomervakantie naar een reguliere kleuterschool en daarom gaan ze nu elke week al een paar uurtjes kijken en meelopen. Het was een mooie grote school met een groot klaslokaal. Er was heel veel speelgoed, veel kleur en veel knuffels. Toen wij binnenkwamen was de klas bezig in de kring. Er was 1 juffrouw met ongeveer 25 kinderen. Edi werd er meteen bijgetrokken. Ze zongen wat liedjes in de kring en vervolgens werden ze in 3 groepen verdeeld waarna ze voertuigen gingen benoemen en groeperen (vlieg-, vaar- en rijvoertuigen). Ook maakten ze nog een soort polonaise waarbij ze liedjes zongen over het zitten in de trein. De juffrouw kon de klas goed onder controle houden en het was leuk om te zien hoe enthousiast de kinderen waren. Ik zou al bijna vergeten zijn dat dat eigenlijk de normale gang van zaken is, ipv hier waarbij er een groep van 6 kinderen is met 3 begeleiders….!
Ik heb ook aan Lidia gevraagd hoe het schoolsysteem hier in elkaar zit en als ik het goed onthouden en begrepen heb, was dat als volgt:
1- Kleuterschool, gaan kinderen vanaf 3/4 jaar naartoe.
2- Basisschool, vanaf 6 jaar en duurt 8 jaar, dus tot hun 14e.
3- Middelbare school, vanaf hun 14e en duurt 4 jaar. Er zijn geen verschillende niveaus (Wat ik begreep)
4- Universiteit (wat ongeveer gelijk staat aan onze HBO). Dit duurt geloof ik ook 4 jaar. Hierbij worden ook richtingen gekozen.
5- Master. Nog meer specialiseren. Duurde geloof ik ook 2 jaar.
Niet alle kinderen kunnen gaan studeren omdat het duur is. Veel kinderen wonen ook het hele jaar bij hun grootouders omdat hun eigen ouders in het buitenland werken. Ze zien hun ouders dan maar 2 keer per jaar ofzo. Veel mensen hier werken in Italië. Maar ook Noorwegen en Duitsland heb ik langs horen komen. Dit omdat ze daar veel meer verdienen dan hier in Roemenië.

Vrijdags zijn we ook weer gaan zwemmen. Ditmaal met Dragos, Radu en Edi. Radu is een vrolijk ventje en een beetje druk. Het zwemmen vond hij helemaal geweldig en hij heeft de hele tijd in het water alleen maar heel hard gelachen.

Na de stage kregen we weer de auto mee, hebben we onze spullen gepakt en zijn naar Brasov gereden. We hebben alleen navigatie op de telefoon (die af en toe wegvalt) dus we zijn ook een flink stuk omgereden. Maargoed, maakt ook niet uit, het was toch weekend!
Eenmaal aangekomen in Brasov zijn we ons hostel op gaan zoeken. Vervolgens zijn we een beetje rond gaan lopen en een restaurant gaan zoeken. Noëlle en ik hebben daar een pizza gegeten en Jouke had een of andere absurd grote vleesschotel met allerlei soorten Roemeens vlees. Nou dat heeft hij geweten ook… Omdat Jouke last had van zijn buik zijn we naar een café dichtbij ons hostel gegaan. En met dichtbij bedoel ik ook dichtbij! De ingang was ongeveer 2 meter van de deur van ons hostel af. (Scheelt dat het hostel op de eerste verdieping lag en het café in de kelder). Hier hebben we nog lekker wat drankjes gedronken. Ook bedachten we ons dat 1 nachtje Brasov eigenlijk toch maar kort was, dus hebben we nog een nachtje bijgeboekt. Wel in een ander pension want deze kamer was al geboekt voor de zaterdag.
Na een nacht slecht slapen (Jouke snurkt nog steeds hard en we hadden een 2 persoonsbed met daar dwarsoverheen een hoogslaper. Dit was wel 1 constructie, dus elke keer als Jouke (die boven lag) draaide bewoog het hele bed) gingen we ’s ochtends naar Bran. Eenmaal daar aangekomen na een bergritje bleek het echt heel erg toeristisch te zijn. Dat voelde eigenlijk wel goed, want het was net alsof we op vakantie waren. Er waren heel veel souvenirkraampjes die toch wel veel hetzelfde verkochten. Het kasteel van Dracula is natuurlijk ook in Bran. Op zich was het wel een mooi kasteel en het binnenplaatsje was ook mooi, maar wat er verder in stond was niet zo spannend.
Na hier een tijd rondgelopen te hebben zijn we weer terug gegaan naar Brasov. Hier hebben we wat in het centrum rondgekeken en een beetje gewinkeld. Ook ben ik naar een apotheek gegaan om oordopjes te kopen voor ’s nachts. Ik was het slecht slapen wel een beetje zat! ’s Avonds was de bedoeling om naar de club Tequila te gaan. Maar eenmaal daar aangekomen bleek het gesloten te zijn.. We zijn daarna doorgelopen en kwamen nightclub Malibu tegen. Leuk met allerlei lampjes dachten we. De man die de deur open deed wilde ons eigenlijk niet binnenlaten. We mochten later wel naar binnen en toen bleek het een of andere nachtclub te zijn. Er zat een schaars geklede vrouw op de bank met een man daarnaast. Toen werd ons ons meteen duidelijk waarom hij ons niet naar binnen wilde laten.. De man was gelukkig wel aardig en belde een taxi voor ons en wist nog wel een club waar we naartoe konden. Dit was club ‘Louis’ waar we uiteindelijk een leuke avond hebben gehad!
Zondag hadden we toeristische dag. We zijn naar de black church, black tower, white tower, smalste straat en op de berg de Tampa geweest, waar het uitzicht heel mooi was. Veel gelopen en veel gezien en zeker de moeite waard! Daarna zijn we weer naar Bacau gereden en daar eerst maar even langs de Mc Donalds gegaan. Ik was helemaal kapot en lag uiteindelijk op tijd in bed. We hebben dus een druk weekend gehad, maar Brasov is een hele mooie stad en het was zeker de moeite waard.

Zo dat was mijn hele verhaal… Nog iets meer dan 2 weken en dan zijn we weer thuis… De tijd vliegt!
xxxx