Bijna boete en behandelingen

Hallo allemaal,

Alweer 3 weken voorbij. Time flies, when you’re having fun. Klinkt een beetje cliché maar het is toch echt zo! Ik heb nog geen enkel moment gehad van, hmmm ik verveeel me, wat zal ik nu eens gaan doen? Dus dat lijkt me in ieder geval een goed teken.

Ik zal maar weer eens vertellen wat ik deze week weer allemaal heb meegemaakt.

Om te beginnen hebben we vorige week op de zaterdag een rustig dagje gehad. Noëlle en ik wilden ’s middags graag naar het centrum, maar het regende een beetje erg hard toen we buiten kwamen, dus zijn we maar weer terug naar binnen gegaan. Toen zijn we maar een paar spelletjes gaan doen.
’s Avonds zijn we eerst naar café Maya gelopen waar we iets hadden gedronken. Het was hier best wel rustig, dus besloten we om ergens anders naartoe te lopen. We kwamen uit bij een soort gokhal, maar je kon er ook poolen. Dit zijn we dus gaan doen. Steeds in teams van 2 tegen 1, waarbij we steeds wisselden. Mijn record is uiteindelijk 4 (van de goede) ballen achter elkaar in een gat spelen. Helaas heb ik ook een keer de zwarte bal in het verkeerde gat gespeeld, maar dat is natuurlijk maar een klein detail :).

Zondags heb ik een deel van de ochtend en begin van de middag in Hostel Holland gezeten om op de was te wachten. Ondertussen heb ik wel (heel nuttig) aan mijn behandelplan gewerkt.
In de middag ben ik alleen een rondje gaan wandelen. Ik kwam hier ook langs het station (waar wij ook op aan zijn gekomen). Er was ook een hoge trap die over de rails van de treinen ging. Je kon er ook aan de andere kant weer af, maar ik vond de wijk er daar niet zo fijn uitzien, dus besloot ik om maar weer terug de trap af te gaan. Ik wil nog wel een keer naar de andere kant, maar dan liever samen met iemand anders. Vervolgens ben ik doorgelopen naar een heel groot park waar het ook heel druk was. Heel veel ouders met kinderen of stelletjes. Er waren ook allemaal kraampjes waar je ijsjes of suikerspin kon kopen. Ik heb dus een ijsje gekocht en ben me op een bankje gaan zitten. In het park was ook een hele grote speeltuin met zelfs botsauto’s en een carrousel. Bij een aantal tafeltjes waren ze (denk ik) bezig aan een schaak en rummikub competitie.
Vervolgens kwam ik uit bij de grote straat in het centrum waarbij aan beide kanten allerlei winkeltjes zijn. Omdat het zondag was waren de winkeltjes wel helaas gesloten. Het enige vervelende is dat de straat 4 baans is. Er zijn wel een aantal zebrapaden (waar de auto’s ook echt stoppen als je over wilt steken), maar daar moet je toch af en toe een stukje voor omlopen. Ik stak de straat gewoon over (niet op een zebrapad) en toen ik aan de overkant was hoorde ik getoeter. Ik keek om en zag dat er een politieauto gestopt was en dat de agent naar mij wenkte. Hij begon in het Roemeens wat tegen mij te ratelen, waarop ik zei: ‘I don’t speak Romanian’. Hierna ging die weer door met ratelen, maar ik keek blijkbaar een beetje als een botsauto want op een gegeven moment reed die weer door. Later vertelde ik dit tegen Roxana (een meisje dat ook bij de dolfijn werkt) en zij begon te lachen en zei dat ik geluk had gehad. Het blijkt namelijk zo te zijn dat als je gewoon de weg oversteekt je een boete kan krijgen en ik dus veel mazzel heb gehad!

Vanaf maandag was het weer het gewone leven. Het plan van Victor heb ik afgemaakt, opgestuurd naar Maartje en hier ook weer feedback op gekregen. Dit heb ik (geloof ik dinsdag) weer terug opgestuurd, maar vanaf die tijd heb ik niks meer gehoord.. (lekker handig dus, NOT). Ik ben wel maar gewoon begonnen met trainen.
Dat trainen moet dus in het Roemeens. Ik heb een aantal zinnetjes in het Roemeens opgeschreven en die zeg ik dan tegen Victor. Waarschijnlijk spreek ik het op de goede manier uit, want Victor doet wel wat ik zeg.
Alex van de ambulante zorg was deze week ziek, dus daar heb ik niks bij kunnen doen.
Bij Alexandru heb ik de hele week nagedacht over wat ik zou gaan doen. Uiteindelijk heb ik in overleg met de begeleiders besloten om PECS uit te gaan voeren. De bedoeling hierbij is dat Alexandru door middel van foto’s aan moet gaan geven wat hij wil (hij kan niet praten). We gaan hierbij beginnen met 3 plaatjes/voorwerpen namelijk chips, een marker en bellenblaas (daar zijn alle kinderen hier sowieso dol op). Hij moet dan dus gaan leren dat als hij een plaatje met chips aan mij geeft hij dan chips krijgt. Ik moet hier wel nog het behandelplan voor gaan schrijven, maar dit is in ieder geval het idee.

We zijn ook donderdag naar de bioscoop naar de film Noah geweest. De film was gewoon in het Engels met Roemeense ondertiteling, dus dat was op zich prima te volgen!

Verder hebben we gister een salade gemaakt voor de medewerkers van de dolfijn. Hier hadden we nog even over na moeten denken, want de meeste medewerkers eten deze week geen vlees omdat het de week voor Pasen is. De salade bestond uit pasta, sla, appel, walnoten en de bedoeling was ook brie. Maar toen we de salade aan het maken waren bleek dat ze ook geen kaas, melk of iets anders van een dier aten deze week. De brie heb ik er toen dus maar weer uitgehaald.
Ze vonden het wel allemaal heel erg lekker en stelden het heel erg op prijs.

Daarnaast zijn we gister met de kinderen naar de kerk geweest. De meeste mensen zijn hier Orthodox. Omdat het goede vrijdag was, moest er een of ander ritueel gedaan worden. Jouke en ik gingen ook mee omdat we wel nieuwsgierig waren hoe het er dan daar aan toe ging.
Het ritueel bestond uit het volgende: je moest eerst een kruisje slaan, waarna je een soort gouden kruis dat op een tafel lag een kus moest geven. Hierna moest je onder de tafel door kruipen (ja zelfs de oude mensen). Hierna was weer een ander soort kruis (geloof ik) waar je weer een kruisje voor moest slaan en er een kus op moest geven. Hierna was een soort gouden wand met allerlei afbeeldingen. Ook hier moest je weer een kruisje slaan waarna je ook weer een kus op de afbeelding moest geven. En dit hele riedeltje moest dan 3(!) keer. Je kan je vast wel voorstellen dat dat erg leuk is met kinderen met autisme of ADHD die dan ook stil moeten zijn. Ik heb zelf meegekropen etc, maar verder alleen de kinderen opgetild als ze een kus moesten geven.
Verder stonden er in de kerk geen banken om op te zitten. Alleen aan de zijkant stonden een aantal stoelen. Ik vroeg dit later aan Lidia (werkt ook bij de dolfijn) en zij vertelde dat de mensen in de kerk normaal gesproken staan of op hun knieën zitten. Voor de oudere mensen of mensen die niet goed kunnen staan zijn dan de paar stoelen aan de zijkant.
Ik zal hier een aantal foto’s van bijvoegen.

Als laatste mogen we dit weekend een auto van de organisatie lenen. Het is een Audi A6 dus ons hoor je niet klagen. We kregen hem gister al mee en zijn dus ook alvast naar de Auchan gegaan (een hele grote supermarkt waar je echt alles hebt, zelfs wasmachines etc) en hebben we even flink ingeslagen. (Vooral flessen drinken zijn handig mee te nemen als je een auto hebt, want met lopen is het toch wel aardig zwaar).

Dit was het wel een beetje. Vandaag gaan we met de auto naar Iasi, een vrij grote stad zo’n 125 km verderop. Wat we daar allemaal zien zullen jullie wel weer in het volgende verslag lezen!

Heel fijn paasweekend en veel liefs,
Romy